Het vorige Uitgepakt-artikel ging over RDF-triples: een speciale drievoudige structuur, waarmee je kennis kunt vormgeven als een machineleesbaar netwerk. Aan zulke netwerken kun je dan complexe vragen stellen, wat interessante resultaten kan opleveren. Maar hoe stel je precies een vraag aan zo’n netwerk van kennis? En hoe zien de resultaten er precies uit?
. De query in dit voorbeeld vraagt om alle kunstobjecten te tonen die bij een specifieke museale collectie behoren en een record online op Wikidata hebben. Je hebt ook een mogelijkheid om de resultaten op verschillende manieren te laten visualiseren: een tijdslijn, een beeldoverzicht, een map, een bubble chart en andere soorten grafieken.
Screenshot van de Wikidata SPARQL-endpoint en een query voor kunstwerken waarop vuurwerk te zien is: http://tinyurl.com/y786tg4y.
Je kunt een simpele query verder uitbreiden door telkens meer voorwaarden toe te voegen en zo ingewikkeldere zoekopdrachten op te stellen. En als je SPARQL-taal niet kent is, zijn er gelukkig andere gebruikers die je kunnen helpen om een query in SPARQL te schrijven.
Onderzoek
SPARQL-queries worden vooral gebruikt in digital humanities, onderzoekspraktijken waarbij computers en digitale hulpmiddelen ingezet worden voor onderzoek in de geesteswetenschappen. Vaak worden ze gebruikt voor vragen die niet door analoog onderzoek beantwoord kunnen worden (of toch niet op een redelijke termijn). Door RDF-databanken met verschillende soorten gegevens op te stellen en er zoekopdrachten met SPARQL uit te voeren, kunnen onderzoekers grootschalige sets van data naast elkaar analyseren, nieuwe verbanden zoeken en nieuwe kennis verkrijgen.
.png)